Bərbətə bağırsaqdan hazırlanmış 6 qoşa sim bağlanır. Üzü isə şam ağacından hazırlanır və bir neçə yerdən səs rezonatorları qoyulur. Uddan fərqli olaraq, bərbətin qoluna 10-12 pərdə bağlanır. Onun diapazonu böyük oktavanın "mi" səsindən I oktavanın "si" səsinə kimidir.

Bu alətlər - çəng, bərbət və onların müxtəlif növləri Azərbaycandan başqa İranda, İraqda, Türkiyədə və həmçinin Orta Asiya ölkələrində geniş istifadə olunmuşdur.

Hazırda Bakı Musiqi Akademiyasında "Qədim musiqi alətlərinin bərpası" elmi laboratoriyası öz işini davam etdirir. Bərpa olunmuş qədim musiqi alətlərindən ibarət Dövlət Ansamblı isə Musiqi Mədəniyyəti Dövlət Muzeyinin nəzdində fəaliyyət göstərir.

Tarixi mənbələrdə və eləcə də miniatür sənət əsərlərində orta əsrlərdə Azərbaycanda istifadə edilmiş onlarca musiqi alətlərinin (rud, rübab, Şirvan tənburu, santur, çoğur, çəqanə, ağ ney, qara ney, nüzhə, müğni və s.) adları çəkilir və təsvirləri verilir. Qədim türk musiqi mədəniyyətinin əsas daşıyıcılarından sayılan həmin musiqi alətləri tarixin ağır sınaqlarından keçərək Yaxın Şərqdən Uzaq Şərqə - Türküstan, Çin, Uyğur və Ural boyu iri miqyaslı coğrafietnik türk bölgələrində geniş yayılmış, zaman-zaman formalaşmış ümumtürk mədəniyyətinə dəyərli xidmət etmişlər.