Musiqinin ecazkar təsirindən əsrlər boyu müxtəlif elmi və ədəbi mənbələrdə bəhs edilmiş, musiqi və onun insan həyatında rolu mövzusu daima geniş miqyaslı diskussiyaların, müzakirələrin obyekti olmuşdur. Bir faktı xatırlamaq kifayətdir ki, qədim Romada, Yunanıstanda, Misirdə musiqinin müalicə üsulu kimi tətbiq edildiyi vaxt-dan minilliklər ötməsinə baxmayaraq elm və tex-nikanın yüksək səviyyədə inkişaf etdiyi müasir dövrdə də ayrı-ayrı elm sahələrinin bu incəsənət növünə müraciətinə ciddi ehtiyac duyulur. Elmin yeni isti-qa-mətlərinin yarandığı və formalaşdığı XX əsrdə musiqinin təsiredici amil kimi əhəmiyyətli rolu çoxsaylı tədqiqatların mövzusuna çevrilmişdir. Məhz musiqini tərbiyədə tətbiq etməklə bizim əsrdə 70-ci illərin sonunda yaranan "perinatal" (yəni doğuşaqədərki - Z. R.) tərbiyə metodunun əsasını qoyan musiqiçi və həkim M. Lazarev pedaqogikada musiqinin əvəzsiz rolunu araşdıran tədqiqatlara yol açmışdır. Qeyd etmək lazımdır ki, musiqinin perinatal tərbiyədə tətbiqi M. Lazarevin adı ilə bağlı olsa da, hələ iki min il bundan əvvəl Çində və Yaponiyada musiqinin uşağın doğuşaqədərki və doğuşdan sonrakı tərbiyəsinə təsirinin təcrübədən keçirilməsi elmə məlumdur. Qədim çinlilər və yaponlar hamilə qadınları xüsusi mühitdə müşahidə edərək musiqi ilə məşğul olan və müntəzəm musiqi dinləyən gələcəkanaları, daha sonra isə dünyaya göz açan körpələri diqqət mərkəzində saxlamışlar. Bu təcrübə sonralar bir qədər də inkişaf etdirilmiş, elmin müasir tələbləri səviyyəsində yenidən həyata tətbiq edilmişdir.