Ballada - italyan dilində
"ballare" sözündən olub, "rəqs etmək" deməkdir. Ballada bir janr
kimi çox uzun və mürəkkəb inkişaf yolu keçmişdir. Əvvəllər ballada
rəqsvari mahnılara deyilirdi. Orta əsrlərdə bir sıra Qərbi-Avropa
xalqlarında ballada hekayət xasiyyətli mahnılara çevrilir. Bu mahnılar,
adətən, hər hansı bir musiqi alətinin müşayiəti ilə ifa edilərək
lirik, dramatik məzmunda olurdu. Balladalar xalq şair-müğənniləri
olan trubadur və truvyorlar tərəfindən yaradılır, jonqlyor, menestrel
və bardlar tərəfindən ifa edilirdi.
XVIII əsrin ortalarında Şotland
xalq balladalarından ibarət şer məcmuələri meydana çıxır. XIX əsrdə
ballada ədəbi-poetik janr kimi genişlənir. Müxtəlif ölkələrin romantik
- şairləri - N.V.Höte, V.Hüqo, H.Heyne, A.Mitskeviç; eləcə də rus
şairləri - V.Jukovski, A.S.Puşkin, M.Lermontov və b. bu janra çox
müraciət etmişlər. Sadə, sakit nəqledici xasiyyət daşıyan balladalarda
mütləq fontastika elementlərindən istifadə olunur və daxili dramatizm
hiss olunurdu.
Romantizm dövrünün bəstəkarları
bu ədəbi balladaların mətnlərinə musiqi bəstələmiş, beləliklə, vokal-ballada
janrı yaranmışdır. F.Şubertin "Meşə padşahı" (Hötenin sözlərinə),
M.Qlinkanın "Gecə rəsmi keçidi" (A.S.Puşkinin sözlərinə) və b. balladalar
bu qəbildəndir.
Daha sonralar instrumental (cözsüz)
balladalar meydana çıxmışdır. İlk dəfə instrumental balladaları
romantizm dövrünün ən parlaq nümayəndəsi F.Şopen yazmışdır. Onun
4 fortepiano balladasında epik nəqletmə xüsusiyyəti dramatik, lirik
həyəcanlarla birləşərək, sanki təsviri sənət "lövhələri" yaradır.
Müasirləri belə hesab edirlər ki, F.Şopen öz balladalarını Adam
Mitskeviçin "Konrad allenrod" poeması və "Svitezyanka" şer-balladasının
təsiri altında yazmışdır.
Görkəmli bəstəkarlar E.Qriq və F.Listin
fortepiano balladaları da çox məşhurdur.
Ballada yalnız müstəqil bir əsər
kimi deyil, hər hansı bir iri formalı musiqili səhnə əsərlərinə
(operaya) daxil edilən musiqi nömrəsi kimi də yazıla bilər. Məsələn,
M.Qlinkanın, A.S.Puşkinin poeması əsasında yazdığı "Ruslan və Lüdmila"
operasından Finnanın sehrkar Naina haqqındakı hekayətindən bəhs
edən səhnəni bəstəkar özü "Finnanın balladası" adlandırmışdır.
XVIII əsrin əvvəllərində İngiltərədə
və digər Avropa ölkələrində ballada-operalar da geniş yayılmışdı.
Bu operalar əsasən xalq mahnılarından ibarət olub, satirik-komediya
janrında yazılırdı.
Müasir dövrdə bəstəkarların yaradıcılığında
həm vokal, həm xor, həm də instrumental balladalar geniş yer tutur.
Çox zaman bu balladalar qəhrəmani-tarixi məzmuna malik olurlar.
Məsələn: Y.A.Şaporinin "Kulikovo çölündə" simfoniya-kantatasından
"Vityazın balladası"nı, V.P.Solovyov-Sedoyun "Əsgər haqqında balladaUnı
misal göstərmək olar.
Ballada termini bəzən başqa janrlarla
qarşılıqlı əlaqədə işlənərək əsərin məzmununun müəyyən səciyyəvi
cəhətlərini göstərir. Məsələn, Myaskovskinin "Simfoniya-ballada"sı,
A.Qlazunovun violonçel və orkestr üçün "Konsert-ballada," Cövdət
Hacıyevin fortepiano balladası və b. əsərləri misal göstərmək olar.
Baxşı - "Türkdilli xalqlarda
- özbək, türkmən, qaraqalpaklarda - xalq şair-müğənniləri belə adlanır.
Qaraqalpaklarda "baxsı" kimi də işlənir. Baxşı öz mahnılarını Şərqdə
geniş yayılmış xalq çalğı aləti olan dütarda müşayiət etməklə oxuyur.
Bariton - Bizenin "Karmen"
operasında toreodor Eskamilyo, Rubinşteynin "Demon" operasında Demon,
Çaykovskinin "Yevgeni Onegin" operasında Yevgeni Onegin, Qunonun
"Faust" operasında alentin, Verdinin "Riqoletto" operasında riqoletto...
Nə qədər müxtəlif opera qəhrəmanları, nə qədər müxtəlif xasiyyətli
rollar! Bu rollar hamısı bariton - bas və tenor arasında səslənən
orta qalınlıqda kişi səsi üçün yazılmışdır.
Yunan sözü olan "barytonos" - tərcümədə
"ağır" mənasında işlənir. Bu səsə belə ad verilməsi təsadüfi deyil.
Gözəl, dolğun bariton səsinə malik olan opera müğənniləri, adətən,
ifadəli, qəhrəmani xasiyyətli rolları ifa edirlər.
Bariton səsinin diapozonu böyük
oktavanın lyab səsindən birinci oktavanın lyab səsinədək davam edir.
Bariton səsli müğənnilərdən Müslüm
Maqomoyev, Yevgeni Kibkalo, Georq Ots və b. göstərmək olar. Görkəmli
italyan müğənnisi Titta Ruffo bütün dünyada geniş şöhrət qazanmış
baritonlardan olmuşdur.