-Çox təəssüf ki, daimi sponsorumuz
yoxdur. Biz fəaliyyətimizi əsasən üzvlük haqları hesabına qururuq.
Eyni zamanda mən müəyyən idarələrə üz tuturam, bəzi imkanlı adamlara
müraciət edirəm. Bundan əlavə, özümüz xeyriyyə gecələri keçiririk.
İndiyə qədər bir neçə xeyriyyə gecəsi keçirmişik. Orada əldə olunan
vəsait cəmiyyətin görəcəyi işlər üçün sərf olunur. Bu yaxınlarda
da Respublika Sarayında oğlum Əyyubla Q.Qarayev adına Azərbaycan
Dövlət Kamera Orkestrinin müşayiəti ilə qaçqın və məcburi köçkünlərin
indiki problemlərinin həllinə kömək etmək üçün bir xeyriyyə konserti
keçirmək fikrindəyəm. Ancaq yaxşı olardı ki, elə bu müsahibənizdə
mənim imkanlı adamlara müraciətimi dərc edəsiniz. Qoy sənətini,
xalqını, vətənini sevən və onun gələcəyini düşünən şəxslər bizim
cəmiyyətə yardım etsinlər. Unutmasınlar ki, mədəniyyətimizin inkişafı
naminə görülən işlər onların balalarının gələcəyi üçün də nəzərdə
tutulub.
-Ramiz müəllim, Sizin bir ifaçı
kimi son nailiyyətlərinizdən danışmasaq, yəqin ki, müsahibəmiz oxucuları
tam qane etməz...
-Bir ay bundan əvvəl İsveçrədə festival
keçirilirdi. Bu festivalda son zamanlar dünya miqyasında incəsənətin
bütün sahələrində əldə olunan gözəl nailiyyətlər nümayiş etdirilir,
böyük musiqiçilər, dirijorlar və orkestrlər təqdim olunur. Bu dəfə
Azərbaycandan bizim istedadlı bəstəkarımız, dünyanın bir sıra ölkələrində,
tanınan və sevilən Firəngiz Əlizadənin 8 əsəri ifa olunurdu. Onlardan
ikisinin solisti mən idim. Firəngiz xanımın əsərlərini İsveçrənin
Strembellata orkestri müşayiət edirdi, dirijor və qalan solistlər
də İsveçrədən idi. Festival böyük müvəffəqiyyətlə keçdi. Burada
Azərbaycan musiqisinə həsr olunmuş mətbuat konfransı keçirildi.
Firəngiz xanım və mən Azərbaycan bəstəkarlarının bu gün gördüyü
işlərdən, gələcək planlarından söhbət açdıq. Bundan sonra bütün
gün ərzində Azərbaycan musiqisi səsləndi. Konsertlər çox yüksək
səviyyədə təşkil olunmuşdu. Bizim musiqinin dinləyiciləri həddindən
artıq çox idi. Onu da qeyd edim ki, Firəngiz xanımın yaradıcılığına,
əsərlərinə İsveçrədə böyük maraq var idi. Bu konsertlərdə mən Firəngiz
xanımın "İlğım", "Dialoq", bir də N.Hikmətin sözlərinə xor, orkestr,
tar və tenor üçün yazılmış əsərini ifa etdim. Çox böyük uğur qazandıq.
Ümumiyyətlə, mən həmişə harada səslənməsindən asılı olmayaraq Azərbaycan
musiqisinin böyük maraq və alqışlarla qarşılanmasının şahidi olmuşam
və bununla fəxr edirəm.
-Yaxın gələcəkdə görəcəyiniz
işlər haqda nə deyə bilərsiniz?
-Planlarımız çoxdur. Əvvəla, yeni
əsərlər ifa edib Azərbaycan dinləyicilərinə çatdırmaq istəyirəm.
Bundan başqa, oğlum Əyyubla birlikdə bir sıra xarici ölkəyə dəvət
almışıq. Sonra cəmiyyətimizin həyata keçirəcəyi bir sıra tədbirlər
var. Belə ki, musiqi üzrə Ü.Hacıbəyovun, rəssamlıqda S.Bəhlulzadənin,
teatr üzrə Ə.Ələkbərovun və digər sənətkarların adı ilə bağlı bir
müsabiqə keçirmək arzusundayıq. Bu cür müsabiqələr hər sahədə istedadların
üzə çıxarılması, onların fəaliyyətinə yardım məqsədi ilə nəzərdə
tutulub. Gələn il bəzi rayonların teatr truppalarının Bakıya gəlişini
təşkil etmək istəyirik. Çünki getdiyimiz yerlərdə giley-güzar çox
olur. Onlar özlərini unudulmuş hesab edirlər. Əslində bununla mədəniyyət
nazirliyi məşğul olmalıdır, ancaq biz də əlimizdən gələn yardımı
etməyə hazırıq. Bundan əlavə, xarici ölkə sənətkarlarının dəvəti,
bizim sənətkarların xaricə göndərilməsi, yəni sənət mübadiləsini
genişləndirmək fikrindəyik. Bunlar hamısı çox vacib və əhəmiyyətlidir.
Bununla yanaşı, cəmiyyətin xətti ilə Bakıda Orta Asiya, ümumiyyətlə,
Şərq ölkələrinin xalq çalğı alətləri ifaçılarının bir müsabiqəsini
keçirmək nəzərdə tutmuşuq.
Pedaqoji fəaliyyətinə gəldikdə,
söyləməliyəm ki, 1999-cu ilin "ustad sinfi" kimi BMA-nın Böyük Zalında
tələbələrimin konserti keçirilmişdir. İfaçılıq imkanları daha geniş
olan tələbələrimizin xarici ölkələrə səfərlərini planlaşdırmışıq.
Onu da, inşallah, həyata keçirmək arzusundayıq.
-Ramiz müəllim, son zamanlar
ifaçılıq sahəsində gənc bir ulduz parlayır. Bu, Əyyub Quliyevdir.
İlk növbədə bir müəllim kimi onu necə qiymətləndirirsiniz?
-Azərbaycan xalqının istedadlı gəncləri
çoxdur. Sadəcə olaraq, onları qayğı ilə əhatə etmək lazımdır. Mən
bu istedadların şahidi ola-ola onları sevməyə bilmərəm. Tələbələrimin
də arasında istedadlı uşaqlar var. Əyyubun istedadını ilk dəfə böyük
sənətçi, dünya şöhrətli musiqiçi M.Rostropoviç özü 1997-ci ilin
aprel ayında Bakıda olduğu zaman qeyd etmişdi. Biz Əyyubla bir çox
konsertlərdə çıxış etmişik, bir sıra xarici ölkələrdə olmuşuq. Onun
ifası hər yerdə, yüksək qiymətləndirilib. O, ekstern yolu ilə imtahan
verərək BMA-na qəbul olunub. Mən inanıram ki, Əyyub gələcəkdə də
öz istedadı ilə Azərbaycan xalqının başını uca edəcək. Təsadüfi
deyil ki, ötən ilin avqust ayında möhtərəm prezidentimiz Heydər
Əliyevin fərmanı ilə Əyyubun adı respublikanın "İstedadlar" qızıl
kitabına daxil olundu və o xüsusi təqaüdə layiq görüldü.
-Özünüzü xoşbəxt hesab edirsinizmi?
-Düzdür, bir insan kimi mənim qürurla
danışmağa mənəvi haqqım var. Amma nə qədər ki, bizim torpaqlarımız
işğal altından azad olunmayıb özünü Azərbaycan xalqının sənətkarı
sayan heç bir kəsin öyünməyə ixtiyarı yoxdur. Əsl sənətçi xalqının
acı və xoş günlərini onunla bölməyi bacarmalıdır. Bu bizim borcumuzdur.
Yalnız qaçqınlarımız öz yurdlarına qayıdandan sonra mən, sənətkar
Ramiz Quliyev də rahat nəfəs alıb deyə bilərəm ki, indi sözün tam
mənasında xoşbəxtəm.